Speech gehouden door Ernst Verloop tijdens de paaswandeling in 2002 in Bosch en Duin o.a. over de geschiedenis hiervan:

“Onze onvolprezen gastvrouw Lidy heeft Marina, Fuus en mij als jury benoemd en ons 2 opdrachten gegeven:
Een onderzoek in te stellen naar de geschiedenis van de Paaswandeling van de familie Verloop en om de mooiste 3 eieren uit te zoeken. Beide opdrachten waren zwaarwegend en hebben ons veel hoofdbrekens bezorgd. Laat ik beginnen met de Paaswandeling. We hebben talloze bronnen geraadpleegd en bestudeerd, zoals de geschiedenis van de familie Verloop, uitgave van 1900 en de aanvulling daarop uit 1912; het blauwe boekje uit 1990, de prachtige website van Jan Willem, een groot aantal fotoalbums en tenslotte een aantal diepte-interviews met enige familie-leden van over de 70 jaar. Ondanks onze wijdvertakte inspanningen was het uiteindelijke resultaat helaas vrij bedroevend. We hebben geen enkel schriftelijk document weten te ontdekken en de resultaten van de interviews met de 70 plussers waren jammer genoeg erg vaag en dikwijls tegenstrijdig. Toch zijn er een aantal onomstreden feiten waarvoor wij kunnen instaan, boven water gekomen, die ik graag wil noemen: allereerst hebben we een menukaart ontdekt ter gelegenheid van de 75ste verjaardag van oma Verloop uit 1932 waarop een foto prijkte van een groot Paasvuur op het grasveld voor Jagtlust met in totaal 12 familie-leden.

Dan stond er – heel lang geleden – bij mijn ouders, veilig op de hoogste plank van een kast een soort heilig ei. Eens per jaar, met Pasen, werd dit ei te voorschijn gehaald en mochten wij er van een afstand voorzichtig naar kijken. Het was gemaakt voor een Paaswandeling in de begin-jaren 20 door oom Johan Pleines en gaf een nauwkeurige weergave van Jagtlust in fraaie kleuren, die in de loop der jaren steeds fletser werden. Begin 50-tigerjaren was het er nog maar daarna is het helaas op een onbekend tijdstip verloren gegaan.

In 1927 leidde de Paaswandeling langs Elst, Amerongen en Leersum tot een bezoek aan het graf van Nellestein, een prehistorische plaats waar de dondergod Donar werd vereerd. In 1946 werd de eerste na-oorlogse Paaswandeling gehouden met 36 deelnemers en in 1949 telde het gezelschap 37 familie-leden. Een duidelijke jaarlijkse regelmaat in de wandelingen hebben wij niet kunnen constateren. Wel dat de Paaswandeling zo af en toe op Pinksteren plaats vond. Een verklaring voor dit verschijnsel hebben we niet aangetroffen. Soms vond de wandeling – bij wijze van uitzondering – buiten de provincie Utrecht plaats. In ons onderzoek werd bijv. Nistelrode, ’t Kopje bij Haarlem en Oudorp vermeld. Tot zover de belangrijkste resultaten van onze bevindingen.

Lidy haalt graag de opmerking van Lange Wim aan die altijd zei dat de Verlopen niet familie-ziek waren, maar wel graag elkaar van tijd tot tijd weer eens zagen. Ik geloof dat wij daarom Lidy erg dankbaar mogen zijn dat zij – na een erg langdurig interregnum – de familie traditie van een Paaswandeling weer in ere heeft hersteld.”